O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν' ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". ...Γκαίτε

.................................................Όποιος ελεύθερα συλλογάται συλλογάται καλά. - Ρήγας Φεραίος
Η Φωτό Μου

Καθημερινά... με τον Πάνο Αϊβαλή // Επικοινωνία στο email: kepeme@gmail.com

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ

No news good news...............

Αρκαδικά

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018

Αναβίωση της παραδοσιακής νεροτριβής στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα

Αναβίωση της παραδοσιακής νεροτριβης στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης

 
Συμμετέχουμε στην καμπάνια του Pluggy για την πολιτιστική κληρονομιά και μοιραζόμαστε ιστορίες, που αναδεικνύουν ότι ο πολιτισμός βρίσκεται παντού γύρω μας και είναι υπόθεση όλων μας. Μοιραστείτε κι εσείς τις δικές σας πολιτιστικές ιστορίες και εμπειρίες με το Pluggy και λάβετε μέρος στον εορτασμό της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ευρώπης.
We participate in PLUGGY’s campaign for cultural heritage and share stories, that show that culture is everywhere around us and concern us all. Share your own cultural stories and experiences with Pluggy and join the celebration of Europe's cultural heritage. Please scroll down for English version.
~~~~~~~~~~
Η αναβίωση της παραδοσιακής νεροτριβής
Κάθε χρόνο, περί τα τέλη Μαΐου, με αφορμή τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων, το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ), στη Δημητσάνα, αναβιώνει τη διαδικασία πλυσίματος των υφαντών στην παραδοσιακή νεροτριβή του Μουσείου. Σε αυτό συνδράμουν έμπειροι «νεροτριβιάρηδες», μέλη της οικογένειας Δρακόπουλου, οι οποίοι διατηρούν νεροτριβή και νερόμυλο στο Βυζίκι Γορτυνίας εδώ και τέσσερις γενιές.
Μετά από σχετικό κάλεσμα του Μουσείου, οικογένειες της Αρκαδίας βγάζουν από τα μπαούλα τους όλα τα χοντρά, ολόμαλλα υφάσματα του σπιτιού - φλοκάτες, βελέντζες, σαῒσματα, πατανίες, τσέργες και τσόλια, που υφαίνονταν στημόνι-υφάδι σε απλή ύφανση. Τα υφάσματα αυτά πλένονται στη νεροτριβή ενώ, παράλληλα, γίνεται επίδειξη της υφαντικής τέχνης σε παραδοσιακό αργαλειό. Ο εορτασμός ολοκληρώνεται με παράλληλες δράσεις, καθώς και με παραδοσιακούς χορούς και εδέσματα από τον Αγροτουριστικό Πολιτιστικό Σύλλογο Γυναικών Δημητσάνας.
Οι νεροτριβές, ιδιαίτερα διαδεδομένες και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, ήταν άλλοτε υπαίθριες κι άλλοτε συστεγασμένες σε κτίριο με νερόμυλο. Μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα στην περιοχή της Δημητσάνας λειτουργούσαν είκοσι περίπου νεροτριβές. Η νεροτριβή (ή ντριστέλα) χρησίμευε για την επεξεργασία των μάλλινων υφασμάτων κατά το στάδιο κατασκευής τους (ώστε να αφρατέψουν και να δέσουν μεταξύ τους τα μάλλινα νήματα) καθώς και για το ετήσιο πλύσιμό τους. Πρόκειται για έναν ξύλινο κάδο σε σχήμα ανεστραμμένου κόλουρου κώνου, με το μεγαλύτερο τμήμα του μέσα στο έδαφος. Ο κάδος συναρμολογείται από σφηνωμένες μεταξύ τους σανίδες που «δένονται» περιμετρικά με σιδερένια τσέρκια. Η νεροτριβή χωρούσε 5 κ.μ. νερό και περίπου 75 κιλά υφαντά. Ο υπεύθυνος για τη λειτουργία της, ο «νεροτριβιάρης» ή «ντριστελιάρης», έπρεπε να υπολογίσει με ακρίβεια τον χρόνο που το κάθε υφαντό παρέμενε στον κάδο, καθώς εάν έμενε λίγο, το αποτέλεσμα μπορεί να μην ήταν ικανοποιητικό ενώ, εάν έμενε πολύ, μπορούσε να υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά.
Η παραπάνω πρακτική και η αναβίωσή της αναδεικνύουν πώς η αξιοποίηση των διαθέσιμων φυσικών πηγών ενέργειας (ηλιακή, υδραυλική, αιολική, θερμική κλπ.) υπήρξε διαχρονικά θεμελιώδης προϋπόθεση στη σταδιακή αναβάθμιση της καθημερινότητας των κοινωνικών ομάδων και των ποικίλων οικονομικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους. Εστιάζοντας στη δύναμη του νερού, το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης προβάλλει τη σημασία της υδροκίνησης στην παραδοσιακή κοινωνία, επικεντρώνοντας στις βασικές προβιομηχανικές τεχνικές, που αξιοποιούν το νερό για την παραγωγή συγκεκριμένων προϊόντων και την εξυπηρέτηση καθημερινών αναγκών.
#PostCulturalHeritage #PIOP_stories_for_PLUGGY #PLUGGY_EU
~~~~~~~~~~
The revival of the traditional fulling-tub
Each year, around the end of May, on the occasion of the International Museum Day, the Open-Air Water Power Museum of the Piraeus Bank Group Cultural Foundation (PIOP) in Dimitsana revives the process of textile washing in the Museum’s traditional fulling-tub. Experienced “tubbers”, members of the Drakopoulos family, who still operate a fulling-tub and a water-mill at Vyziki in Gortynia, for four generations now, are also there to help.
Responding to the Museum’s call, families from all over Arkadia open their old trunks and bring over all the thick woollen textiles used in the household: flokati rugs, velentza blankets, saisma beddings, patania coverings, tserga mattresses and tsolia-type cheap coverings, narrow woven in plain weave. These textiles are washed in the fulling-tub, while there is also a demonstration of the art of weaving on a traditional loom. The celebration concludes with fringe activities as well as traditional dances and dishes courtesy of the Dimitsana Women’s Cultural Association of Agritourism.
Fulling-tubs, quite widespread in other areas of Greece as well, were sometimes open-air and sometimes inside a building with a water-mill. Until the mid-20th century, around twenty fulling-tubs were in operation in the area of Dimitsana. The fulling-tub (or dristela) was used for the processing of woollen textiles during the production stage (to make the fibres fluffy and bind them together), as well as for the annual washing. It is a wooden bucket in the shape of an inverted and truncated cone, with its largest part sunken in the ground. The tub is made of planks wedged together and “bound” with iron hoops on the outer side. The tub could hold 5 cubic metres of water and around 75 kilograms of textiles. The “tubber”, the person responsible for its operation, had to calculate with accuracy the time during which each fabric would stay in the tub; if it stayed too little, the result would not be satisfactory, and if it stayed too long, it would be damaged irreparably.
The above practice and its revival are indicative of the fact that the utilization of the natural sources of energy available (solar, water-power, wind, thermal etc.) historically had been essential for the gradual improvement of various social groups’ everyday life, as well as for the development of their economic and business activities. Focusing on the power of water, the Open-Air Water Power Museum highlights the importance of hydraulics in traditional society, showcasing the basic pre-industrial practices making use of water for the production of specific products and for daily needs.
#PostCulturalHeritage #PIOP_stories_for_PLUGGY #PLUGGY_EU